कविवर्य संदीप मेंगाने यांच्या गुरूविषयी कविता

*माझे गुरु*

परिस्थिती जाण
विचार महान
साधेच राहणं
गुरु जाण....

रंगानं गव्हाण
मोठालं आव्हान
मास्तर चव्हाण
गुरु माझे....

विचारांची दिशा
ज्ञान दरवेशा
भविष्याची आशा
गुरु माझे....

गौरवर्ण मूर्ती
आदर सन्मार्थी
चौफेरची कीर्ती
गुरु माझे...

जरी मी हुशार
छड्डीचाच मार
चव्हाण मास्तर
गुरु माझे....

सोनियाची खाण
ज्ञानाचा दिवाण
बाबुराव चव्हाण
गुरु माझे....

संदीप मेंगाणे.
7021463427.


: *माझे गुरु....*
सोनियाची खाण
विद्ववतेची जाण
बाबुराव चव्हाण
        गुरु माझे....

जरी मी हुशार
छडीचा मार
चव्हाण मास्तर
        गुरु माझे....

विद्यार्थ्यांची जाण
समाजाचे भान
माझा अभिमान
        गुरु माझे....

शाळेची शान
बुद्धीचे वरदान
चारित्र्य महान
         गुरु माझे....

अमृताचि ऐशा
विचारांची दिशा
भविष्याची आशा
         गुरु माझे....

संयमाची मूर्ती
आदर सन्मार्थी
चौफेर कीर्ती
         गुरु माझे....


       - संदीप मेंगाणे
         7021463427
         ( गुरुपौर्णिमा )


*गुरु माझी....*

दिव्यत्वाची नाव
प्रेमळ स्वभाव
चैतन्याचा गाव
          गुरु माझी....

वृक्षाची छाया
ज्ञानाचा पाया
आईची माया
          गुरु माझी...

जीवना आकार
विना अहंकार
जगाचा उद्धार
          गुरु माझी....

जीवन उजाळी
रंगानं सावळी
ज्ञानाची लव्हाळी
          गुरु माझी...

साऱ्यांचा आदर
मायेचा पदर
सुमन मस्कर
          गुरु माझी....


संदीप मेंगाणे
7021463427.

Comments

Post a Comment

आपण हे पाहिले आहे का ?

बलसागर भारत होवो

बलसागर भारत होवो विश्वात शोभुनी राहो॥ हे कंकण करि बांधियले जनसेवे जीवन दिधले राष्ट्रार्थ प्राण हे उरले मी सिध्द मरायाला हो॥१॥ वैभवी देश चढवीन सर्वस्व त्यास अर्पीन हा तिमिर घोर संहारीन या बंधु सहाय्याला हो॥२॥ हातात हात घालून ह्रदयास ह्रदय जोडून ऐक्याचा मंत्र जपून या कार्य करायाला हो॥३॥ करि दिव्य पताका घेऊ प्रियभारतगीते गाऊं विश्वास पराक्रम दावू ही माय निजपदा लाहो॥४॥ या उठा करु हो शर्थ संपादु दिव्य पुरुषार्थ हे जीवन ना तरि व्यर्थ भाग्यसुर्य तळपत राहो॥५॥ ही माय थोर होईल वैभव दिव्य शोभेल जगतास शांति देईल तो सोन्याचा दिन येवो॥६॥ पांडुरंग सदाशिव साने *साने गुरूजी* *डिसेंबर २४, इ.स. १८९९* जून ११, इ.स. १९५०
Read more

इंग्रज अरबी लेखक खलिल जिब्रान यांचे भावलेले विचार..

आनंदवृत्ती संतुलनाचा भावनेसमान आहे.  जेंव्हा जीवनाला आपल्या हृदयाचं गाणं गाणारा गायक मिळत नाही तेंव्हाच ते अशा एखाद्या दार्शनिकाला जन्म देते, जो त्याच्या मनातलं गुज सांगू शकेल.  प्रत्येक बीज एका इच्छेसमान आहे.  सत्याचा शोध घेण्याकरिता दोन माणसं हवीत,एक ते सांगणारा आणि दुसरा ते समजून घेणारा.  एक स्त्री आपल्या चेहऱ्यावरील भावनांना एका हलक्याशा स्मितहास्याच्या पडद्यानं झाकू शकते.  जो मनुष्य तुमची सेवा करतो, त्याच ऋण सुवर्णांपेक्षा मौल्यवान वस्तूने फेडणंही कठीण आहे. म्हणून एक तर त्याला आपलं हृदय द्या नाहीतर त्याची सेवा करा.  प्रत्येक साप एका पिल्लाला जन्म देतो,जो मोठा होऊन त्यालाच खाऊन टाकतो.  पृथ्वी ज्याला आकाशाच्या पानांवर लिहिते अशा कविता म्हणजे वृक्ष; पण आम्ही त्यांना तोडून त्यापासून कागद बनवतो, ज्यावर आम्ही आमचे पोकळ विचार लिहू शकू.   मृत्यूच यथार्थतेला कायम प्रकट करतो. महात्मासुद्धा शारीरिक गरजांपासून सुटका मिळवू शकत नाही.  आईच्या हृदयातल्या शांततेत निद्रिस्त झालेलं गीत तिच्या बाळाच्या ओठांवर खेळतं.  बऱ्याचशा स्त्रिया पुरुषांचं मन मोहून घ
Read more

पनवेलमध्ये माधुरी आणि हेमा

Image
वाफाळत्या चहाला ग्लॅमर  पनवेल {बाबुराव खेडेकर}           वाफाळत्या चहाचा आस्वाद घेणारे शौकीन सर्वत्र आढळतात. मात्र पनवेलमध्ये चहाच्या विविध प्रकारांना बॉलिवूडचे ग्लॅमर लाभले आहे. त्यामुळे चहाचा प्रत्येक चस्का घेताना चहाशौकिनांचा आनंद द्विगुणित होतो.त्यातूनच माधुरी आणि हेमा या चहाची लोकप्रियता पनवेल परिसरात वाढली आहे.            पनवेलच्या वासुदेव बळवंत फडके रस्त्यावर असलेल्या गणपती टी हाऊस मध्ये गेल्यावर एक माधुरी,बे माधुरी असे शब्द कानावर पडतात. तर पनवेल उपहार गृहामध्ये एक हेमा दोन हेमा असे ऐकावयास मिळते. जुन्या जाणत्या ग्राहकांच्या हे शब्द अंगवळणी पडले आहेत. परंतु नव्या ग्राहकाला माधुरी हेमा हे काय प्रकार आहेत याची उत्सुकता वाढते. त्यामुळे नवा ग्राहकही या चहाच्या  प्रकाराचा आस्वाद घेण्यासाठी सरसावतो.           गणपती टी हाऊस माधुरी चहासाठी प्रसिद्ध आहे. याठिकाणी रजवाडी,टमटम,बादशाही हे चहाचे प्रकारही मिळतात. परंतु धकधक गर्ल माधुरीच्या नावाने असलेल्या चहाला ग्राहकांची सर्वाधिक मागणी असल्याचे येथील चहाचा कारागीर नंदू याचे म्हणणे आहे. नेहमीचा ग्राहक लांबून दिसताच नंदू माधु
Read more

योगगुरू अविनाश लोंढे लिखित -- अविस्मरणीय पहिली कमाई !First Income

Image
*"पहिली कमाई"*First Income !                           इयत्ता सहावीला होतो. नुकत्याच मे च्या सुट्ट्या चालू झाल्या होत्या. त्या वेळी आम्ही खालच्या गल्लीला राहत होतो. तिथेच शेजारी एक चुलत भाऊ रहायचा. सुनिल लोंढे त्याच नाव. तो त्या वेळी पिंपळगाव हायस्कूल ला शिकायला होता. आमची चांगली मैत्री झाली होती. त्यावेळी नदीला जायला, सायकल मारायला, शेताकडं जायला आम्ही एकत्रच जात होतो. एके दिवशी दुपारी तो मला खाली रस्त्याला घेऊन गेला. बरोबर एक तंदुस ची पिशवी पण घेतली होती. आम्ही चालत चालत, इकडच्या तिकडच्या गप्पा मारत जात होतो. रस्त्यावर एका करंजीच्या झाडाजवळ आम्ही पोहचलो. पूर्ण झाड करंजीच्या बियाणे व्यापून गेलेलं होतं. काही करंज्या तर वाऱ्याने आधीच खाली पडल्या होत्या. तो म्हणाला मी झाडावर चढतो आणि वरून फांद्या हलवतो.तो अश्या कामात फारच चपळ होता. खाली पडलेल्या करंज्या गोळा करायचं काम माझं. बघता बघता तंदुस ची पिशवी भरत आली. मी त्याला खालूनच हाक मारली. मग तो उतरला. ओल्या करंज्यामुळे पिशवी फारच जड वाटत होती. कशीबशी दोघांनी ती घराकडं आणली. करंज्या अर्ध्या अर्ध्या वाटून घेतल्या. घरी येईपर
Read more