छत्रपति शिवाजीराजे भोसले
छत्रपति शिवाजीराजे भोसले
अनुमाणका
1 ओळख
2 जम
o 2.1 शहाजीराजे
o 2.2 जजाबाई
o 2.3 मागदशक
o 2.4 मावळ ांत
2.4.1 बारा मावळ
2.4.2 मावळचे सवंगड
3 युमय जीवन
o 3.1 सुवातीचा लढा
3.1.1 पहली वार - तोरणगडावर वजय
3.1.2 शहाजीराजांना अटक
3.1.3 जावळ करण
o 3.2 पम घाटावर िनयंण
o 3.3 आदलशाहशी संघष
3.3.1 अफझलखान करण
3.3.2 िस जौहरचे आमण
3.3.2.1 घोडखंडतली लढाई
o 3.4 मुघल साायाशी संघष
3.4.1 शाहतेखान करण
3.4.2 सुरतेची पहली लूट
3.4.3 िमझाराजे जयिसंह करण
3.4.4 आयाहून सुटका
o 3.5 सव वजयी घोडदौड
3.5.1 कढायाची लढाई
o 3.6 रायािभषेक
o 3.7 दण दवजय
4 रयतेचा राजा
o 4.1 शासन यवथा
4.1.1 संरण यवथा
4.1.2 अथ यवथा
4.1.3 समाज यवथा
4.1.4 याय यवथा
4.1.5 परमुलुखांशी यवहार
5 िशवाजी: एक य हणून
o 5.1 पु
o 5.2 िशय
o 5.3 िम
o 5.4 पता
o 5.5 योा
o 5.6 शासक
o 5.7 राजा
o 5.8 भ
o 5.9 पर यासम हाच
6 संदभ
7 बादवु े
ओळख
मराठ साायाचे संथापक आण एक आदश शासनकता हणून ओळखले जाणारे छपती
िशवाजीराजे भोसले एक सवसमावेशक, सहणू राजा हणून महाराात आण इतरह वंदले जातात.
शूव लयाकरता महाराातया डगर-दयामधे अनुकूल असलेली गिनमी कायाची पत वापन
यांनी तकालीन वजापूरची आदलशाह, अहमदनगरची िनजामशाह आण बलाय मुघल
साायशाह ांयाशी लढा दला, आण मराठ साायाचे बीजारोपण केले. आदलशाह, िनजामशाह
आण मुघलसााय बलाय असली तर महाराात यांची सगळ िभत थािनक सरदारांवर आण
कलेदारांवर होती. ते सरदार/ कलेदार जनतेवर अयाय-अयाचार करत असत. िशवाजीमहाराजांनी
या अयाय-अयाचारातून जनतेची सुटका केली, आण उम शासनाचे एक उदाहरण भावी
रायकयासमोर ठेवले.
छपती िशवाजीराजे भोसले
छपती िशवाजीराजे भोसले
जीवनकाल
(१९ फेुवार??), १६३० (िशवनेर कला, पुणे)
ते
३ एल १६८० (रायगड)
आई-वडल जजाबाई - शहाजीराजे भोसले
पी सईबाई, सोयराबाई, पुतळाबाई
काय मराठा साायाचे संथापक (६ जून इ.स. १६७४)
राययाी
महारााया पमेला कोकण,
सा डॊगं ररांगेपासून ते नागपूर पयत
आण
महारााया उरेला खानदेशापासून
ते दण भारतात तंजावर पयत (???)
शासनकाल ६ जून इ.स. १६७४ ते ३ एल इ.स. १६८०
चलन होन, िशवराई (सुवण होन, य होन??)
पदवी छपती, गोाहण ितपालक,
जम
जजाबाई ा शहाजीराजांया थम पी. िशवाजीमहाराजांचा जम जजाबाया पोट ई.स. १९
फेुवार १६३० (फागुन कृण तृतीया) रोजी पुयापासून ४० मैलांवर असलेया िशवनेर कयावर
झाला.
शहाजीराजे
शहाजीराजे थम अहमदनगरया िनजामशहाया पदर एक सरदार हणून होते. मिलक अंबर ा
िनजामशहाया भावी वजराया मृयूनंतर मुघल साट शहाजहानया सैयाने ई.स. १६३६ मधे
अहमदनगरवर चाल कन ते शहर आपया तायात घेतयानंतर शहाजीराजे वजापूरया
आदलशहाया पदर सरदार हणून जू झाले. आदलशहाने यांना पुयाची जहािगर दली.
शहाजीराजांनी तुकाबाशी आपला दसु रा ववाह केला. लहान िशवाजीराजांना घेऊन जजाबाई पुयाला
रहायला आया. तुकाबाई आण शहाजीराजे ांया एकोजी भोसले (यंकोजी भोसले) ा पुांनी पुढे
सयाया तािमळनाडूमधील तंजावरला आपले राय थापन केले.
जजाबाई
जजाबाई पुयात रहायला गेया यावेळ पुयाची फार दरु वथा झालेली होती. तेहा छोटे िशवाजीराजे
आण कारभार ांया हते पुयात एका शेतात तीकादाखल सोयाया मुलायाचा नांगर फरवून,
जजाबानी पुयाची पुनथापना करायला सुरवात केली. िशवाजीराजे लहानाचे मोठे होत असताना
आण मोठे झायावरह (मोठेपणीया िसंहगडावरया वारसारया) येक महवाया संगी यांना
जजाबानी खंबीर मागदशन दले. िशवाजीमहाराजांया या आगु होत. हंदवी वरायथापनेचे
वन थम पाहून ते वन साकार करायला िशवाजीमहाराजांना जजाबानी फूत दली असे काह
इितहासकार मानतात.
मागदशक
लोककथा आण इितहास ांमधे कालौघात पुकळदा सरिमसळ होते, आण यामुळे इितहासाचा नेमका
मागोवा घेणे कठण होते. िशवाजीमहाराजांया बाबतीत ती सरिमसळ खूपच आहे; परणामी
िशवाजीराजांना कोणाचे मागदशन कती िमळाले हे नक ठरवणे िनदान आज तर कठण आहे.
युायास आण रणनीती ांसबंधी ाथिमक मागदशन यांना शहाजीराजांकडून िमळाले आण परकय
सेव लढा करयाकरता आवयक असलेया िशतीचे िशण जजाबाकडून िमळाले असे मा
उपलध ऐितहािसक माहतीन िनतपणे सांगता येते. समथ रामदासवामी आणी संत
तुकाराममहाराज ांचे महवाचे अयामक मागदशनह िशवाजीराजांना लाभले होते.
मावळ ांत
साया दोन डगररांगांया मधया खोयाला "मावळ" हणतात. पुयाखाली १२ आण जुनर-
िशवनेरखाली १२ अशी एकूण २४ मावळे आहेत.
बारा मावळ
पवन मावळ
आंदर मावळ
कानद मावळ
मुठाखोरे
गुंजण मावळ
हरडस मावळ
मावळचे सवंगड
बाजी पासलकर
काहोजी जेधे
तानाजी मालुसरे
युमय जीवन
िशवाजीराजांचे जवळजवळ अध आयुय युे करयात गेले. युसंगी घोयावन वास करताना
झोपदेखील ते घोयावरच आण केवळ तीन-चार तास घेत असत.
सुवातीचा लढा
पहली वार - तोरणगडावर वजय
ई.स. १६४७ मधे सतरा वषाया िशवाजीराजांनी आदलशहाया तायातला तोरणगड जंकला आण
वरायाची मुहूतम ेढ रोवली. तोरणगड हे वरायाचे तोरणच ठरल.े याच साली िशवाजीराजांनी
कढाणा(िसंहगड), राजगड, आण पुरंदर हे कले आदलशहाकडून जंकून पुणे ांतावर पूण िनयंण
िमळवले.
शहाजीराजांना अटक
िशवाजीराजांया यशवी वायानी बथन िशवाजीराजांना आळा घालयाची एक यु हणून
आदलशहाने शहाजीराजांना अटक केली. िशवाय सुमारे ५००० फौज घेऊन फेखान नावाया सरदाराला
िशवाजीराजांवर हला करयास पाठवले. िशवाजीराजांनी पुरंदरावर फेखानाचा पराभव केला. बाजी
पासलकर सैयासकट पळया फेखानाया पाठलागावर सासवडपयणत गेले. सासवडजवळ झालेया
लढाईत बाजी पासलकरांचा मॄयू झाला.
िशवाजीराजांनी मुघल बादशाह शाहजहान यास याया दखनया सुभेदाराकरवी (शहजादा मुरादब)
प पाठवून शहाजीराजांसकट याया चाकरत जायची इछा कट केली. याचा परणाम हणून
शाहजहानाने आदलशहावर दबाव आणला आण परणामी शहाजीराजांची सुटका झाली. परंतु यासाठ
िशवाजीराजांना कढाणा कला, आण शहाजीराजांना बंगळूर शहर आण कंदपचा कला
आदलशहाला ावा लागला.
जावळ करण
आदलशहाशी इमान राखणारा जावळचा सरदार चंराव मोरे शहाजीराजे आण िशवाजीराजे
यांयाव आदलशहाकडे कुरापती काढत असे. याला धडा िशकवयासाठ ई.स. १६५६ साली
िशवाजीने रायरचा कला सर केला यामुळे कोकण भागात वरायाचा वतार झाला.
पम घाटावर िनयंण
ई.स. १६५९ पयत िशवाजीराजांनी जवळपासया पम घाटातील आण कोकणातील चाळस
कयांवर वजय िमळवला होता.
आदलशाहशी संघष
अफझलखान करण
आदलशहाया तायात असणारे कले जंकत राहयामुळे ई.स. १६५९ साली आदलशहाने दरबारात
िशवाजीस संपवयाचा वडा ठेवला. हा वडा दरबार असलेया अफझलखान नावाया सरदाराने
उचलला. मोया सैयासह आण लवाजयासह अफझलखान मोहमेवर िनघाला. अफझलखान
वाईजवळ आला तेहा िशवाजीराजांनी तापगडावन (जो सयाया महाबळेर जवळ आहे) यास
तड देयाचे ठरवले. तहाची बोलणी सु झाली आण अंितम बोलणीसाठ िशवाजीने वतः यावे असा
अफझलखानचा आह होता. पण िशवाजीराजांया वकलांनी (पंताजी गोपीनाथ बोकल)
अफझलखानाला गळ घालून तापगडावरच भेट घेयास बोलावले. भेटया िनयमांनुसार दोह
पांकडल मोजकच माणसे भेटसाठ येतील आण दरयान सवानी िनश राहयाचे ठरले.
िशवाजीराजांना अफझलखानया दगाबाजपणाची कपना असयामुळे यांनी सावधानी हणून िचलखत
चढवले आण सोबत बचवा तसेच वाघनखे ठेवली. बचवा िचलखतामये दडवला होता तर वाघनखे
हाताया पंजाया आतमये वळवलेली असयामुळे दसणार नहती. िशवाजीसोबत जवा महाला हा
वासू सरदार होता तर अफझलखानसोबत सयद बंडा हा तकालीन यात असा दांडपटेबाज
होता. तापगडावरल एका छावणीमये भेट ठरली. भेटया वेळ उंचपुया, बलदंड अफझलाखानने
िशवाजीला िमठ मारली आण िशवाजीराजांचे ाण कंठाशी आले. याच वेळ अफझलखानने
कयारचा वार िशवाजीवर केला परंतु िचलखतामुळे िशवाजीराजे बचावले. अफझलखानाचा दगा पाहून
िशवाजीने वाघानखे खानाया पोटात घुसवली याचबरोबर अफझलखानाची ाणांितक आरोळ चहूकडे
पसरली. सयद बंडाने तणी िशवाजीवर दांडपयाचा जोरदार वार केला जो तपर जवा महालाने
वतःवर झेलला आण िशवाजीचे ाण वाचले. यामुळेच "होता जवा हणून वाचला िशवा" ह हण
चिलत झाली.
आधीच ठरलेया ईशायामाणे भेटया वेळ ३ तोफांचे बार तापगडावन काढयात आले, आण
खानाया छावणीया जवळपासया झाडाझुडुपांमये दडून बसलेया मावयांनी हला कन खानया
सैयाची दाणादाण उडवली. खानाचा मुलगा फाजलखान आण इतर काह सरदार लपूनछपून वाईया
मुय छावणीपयत आले (जथे खानाचा जनाना होता) व पाठलागावर असलेया नेताजीया
सैयापासून वाचयासाठ खजना, ही व इतर जड सामान टाकून वजापूरला जनायासकट पळाले.
िशवाजीराजांना जनतेत िमळालेला आदर आण ेम जे क अनेक शतकांनंतरह टकून आहे यामागचे
यांची सहणू वृी हे फार महवाचे कारण आहे. अफझलखानाया मृयूनंतर यांनी याया शवाचे
अंयसंकार इलामी पतीने कन याची एक कबर तापगडावर बांधली आण या कबरया
नेहमीसाठया देखभालीची यवथा केली.
अफझलखानया मृयूनंतर िशवाजीराजांनी दोरोजी नावाया सरदाराला कोकणपयातील आणखी
कले आण देश जंकयास पाठवले. वतः राजे सातारा ांतात घुसून कोहापूरापयत गेले व यांनी
पहाळा जंकून घेतला. नेताजीने याया सैयासह जवळपास वजापूरापयत धडक मारली.
िस जौहरचे आमण
अफझलखानया मृयूमुळे िचडलेया आदलशहाने याचा सेनापती िस जौहर यास सव शिनशी
हला करयाचा आदेश दला. ई.स. १६६० साली झालेले हे आमण वरायावरल अनेक मोया
संकटांपैक एक समजले जाते. यासुमारास िशवाजीराजे िमरजेया कयाला वेढा घालून होते.
िसया आमणाची बातमी येताच राजे पहाळगडावर गेले आण िस जौहरला याचा सुगावा
लागताच याने गडालाच वेढा घातला आण गडाची रसद तोडली. काह दवस गडावरल सवानी तग
धरली पण िसचा वेढा उठयाचे काह लण दसेना तेहा सवाशी खलबत कन िशवाजीराजांनी
जवळया वशालगडावर पोहोचावे असा िनणय घेतला. पहाळगडावन एके राी िशवाजीराजे आण
काह मंडळ गु रयाने िशताफने िनसटले. ाचा पा लागताच िस जौहरने िस मसऊदया
बरोबर काह सैय पाठलागावर रवाना केले.
घोडखंडतली लढाई
पहाळगडापासून काह अंतरावर वाटेत िसया सैयाने यांना घोडखंडत गाठले आण हातघाईची
लढाई सु झाली. तेहा िशवाजीराजांचे वासू परामी सरदार बाजी भू देशपांडे यांनी िशवाजीराजांना
वनंती केली क यांनी वशालगडासाठ पुढे कूच करावी आण खंडतील लढाई वत: लढतील.
वशालगडावर पोहोचताच तोफांया तीन डागया ऐकू आया हणजे िशवाजीराजे सुखप गडावर
पोहचले असा संदेश िमळेल. बाजी भू देशपांयांनी वचन दले क जो पयत तोफांचे तीन आवाज ऐकू
येणार नाहत तो पयत िस जौहरला खंडमयेच झुंजवत ठेवतील. िशवाजीराजांना ते पटेना पण
'बाजी'या वनंतीवजा हटापुढे यांनी यास मायता दली आण वशालगडासाठ कूच केली. बाजींनी
िसया सैयाला रोखून धरयासाठ यांची शथ केली, पण संयेने कतीतर पटने अिधक
सैयापुढे बाजीभूंनी ाणांची बाजी लावली, जर ते वतः ाणांतीक घायाळ झाले होते. शेवट
सैिनकांनी मृयुपथावर असलेया घायाळ बाजींना एके ठकाणी आणून बसवले, पण बाजींचे ाण
कानाशी साठले होते. थोया वेळाने तोफांचे तीन आवाज ऐकू आले आण िशवाजीराजे गडावर
पोहोचयाचा तो संदेश समजयावरच बाजी भू देशपांडे यांनी ाण सोडले. िशवाजीराजांना ह बातमी
फार चटका लावून गेली. बाजीभू हे या घोडखंडत लढले आण वतःया ाणांचे बिलदान दले
या घोडखंडचे नाव िशवरायांनी पावनखंड असे बदलले. बाजीभूया बिलदानाने पावन झालेली ती
पावनखंड.
मुघल साायाशी संघष
मुघल सेशी संघष हा िशवचराचा यापक आण अवभाय भाग आहे. तकालीन मुघल सााय हे
भारतातील सवात बलाय होते आण औरंगझेब हा अितशय कठोर आण कडवा मुघल बादशहा दली
येथे शासन करत होता. औरंगझेब कालीन मुघल साायासंबाधीची माहती देणारा वेगळा लेख आहे.
शाहतेखान करण
मुघल साायाचा नमदा नद पलीकडे वतार तसेच िशवाजीया रायवताराला वेसण घालणे या
दोन हेतूंसाठ औरंगझेबाने याचा मामा शाहतेखान याला दखनया मोहमेवर पाठवले. चंड मोठा
लवाजमा, सैय आण फौजफाटा सोबत घेऊन शाहतेखान िनघाला आण वाटेत असणाया येक
रायात, गावात याने दहशत पसरवत जमेल तेवढा जमेल तेथे ववंस केला. शेवट पुयाजवळल
चाकणचा कला जंकून पुयातील िशवाजीराजांया लाल महालातच तळ ठोकला. िशवाजीराजांनी
खानाचा बंदोबत करयासाठ एक धाडसी िनणय घेतला तो हणजे लाल महालात िशन खानाला
संपवयाचा. लाल महालात आण अवतीभोवती खडा पहारा असे आण महालात िशरणे अितशय
जोखमीचे काम होते. एके राी लाल महालाजवळून जाणाया एका लनाया िमरवणूकचा आधार
घेऊन काह मोजया माणसांसह वतः िशवाजी लाल महालात िशरले. महालाचा कानाकोपरा माहत
असयामुळे लवकरच य शाहतेखानया खोलीत िशवाजीने वेश केला. तोपयत महालात
कोठेतर झटापट सु झायामुळे शाहतेखानला जाग आली आण तेवयातच िशवाजीला समोर पाहून
खानाने जीव वाचवयासाठ सरळ खडकतून खाली उड घेतली. िशवाजीने चपळाईने केलेला वार
हुकयामुळे खानाया ाणावर बेतयाऐवजी याची तीन बोटे कापली गेली. या करणामुळे मुघल
साायाची जी नाचक झाली ती वरायासाठ अिधकच फायाची ठरली. जे राजे मुघल
आयामुळे िशवाजीला जुमानत नसत ते आता िशवाजीया परामामुळे िशवाजीया बाजूने झुकले.
आणखी एक वेगळा परणाम या करणामुळे झाला तो हणजे िशवाजीला िमळालेला मानवी मतेपेा
मोठा दजा आण यामुळे जोडलेया दंतकथा. अनेकदा या गोीचा अय फायदा िशवाजी कंवा
याया सैयाला िमळाला. शूसैयामये िशवाजी घुसयाया केवळ अफवा पसरवून संयेने करकोळ
असलेया मावयांनी संयेने अनेक पटंनी मोया शूसैयाची उडवलेली दाणादाण ह याच गोीची
सा देऊ शकते. ई.स. १६६३ सालचे शाहतेखान करण िशवाजीराजांया जीवनात आणखी एका
नायमय संगाची भर घालून गेले.
सुरतेची पहली लूट
ई.स. १६६४. सततची युे आण यामुळे रता होत असलेला खजना यामुळे िशवाजीराजे िचंितत होते.
शूला ह िचंता फार सतावत नसे. अयाय कर लादनू कंवा बळजबरने खंडणी जनतेकडून
वसूलयास बादशाह कारभारास कमीपणा वाटत नहता. अनेक दवसांया खलबतांनंतर
िशवाजीराजांनी शेवट एक उपाय शोधून काढला तो हणजे इितहासाला माहत असलेली सुरतेची
पहली लुट. सुरत शहर (जे आजया गुजरात रायात येते) हे तकालीन मुघल रायात होते आण
यापारामुळे अितशय ीमंत शहरांमये गणले जात होते. सुरत शहराया लुटमुळे दोन गोी साय
करता आया, एक हणजे मुघल सेला आहान आण रायाया खजयात भर. लुटचा इितहास
भारतामये अितशय ररंजत आण वनाशक आहे. या पाभूमीवर सुरतेची लूट ह पूणपणे वेगळ
जाणवते. िशवाजीराजांया आेनुसार ीया, मुले आण वृ यांया केसालाह धका न लावता ह लूट
साय केली गेली. मिशद, चच यासारया देवथानांनाह लूटतून संरण दले गेले.
िमझाराजे जयिसंह करण
ई.स. १६६५. औरंगझेबाने यांचे परामी सेनापती िमझाराजे जयिसंह याला चंड सैयासह पाठवले.
िशवाजीराजांचा ितकार िथटा पडला आण िनणायक लढाईनंतर पुरंदरचा तह झाला आण
िशवाजीराजांना तहाया अटंनुसार २३ कले ावे लागले. याबरोबरच वत: आा (तकालीन मुघल
राजधानी) येथे पु संभाजी यासह औरंगझेबासमोर हजर होयाचे कबूल करावे लागले.
आयाहून सुटका
ई.स. १६६६ साली औरंगझेबाने िशवाजीराजांना दली येथे भेटसाठ आण वजापूरवर यांनी केलेया
आमणावर चचा करयास बोलावले. यानुसार िशवाजीराजे दलीला पोहोचले. यांयासोबत सहा
वषाचा संभाजी देखील होता. परंतु दरबारात यांना किन सरदारांया समवेत उभे केया गेले जो क
िशवाजीसारया राजांचा य अपमानच होता. या अपमानामुळे अितशय नाराज िशवाजीराजे तडक
दरबाराबाहेर पडले असता यांना तणी अटक कन नजरकैदेत ठेवयात आले. लवकरच यांची
रवानगी जयिसंहाचे पु िमझाराजे रामिसंग यांयाकडे आा येथे करयात आली. िशवाजीबल
आधीपासूनच जाणून असयामुळे यांयावर कडक पहारा ठेवला होता. काह दवस िनघून गेले.
सुटकेसाठ य फोल ठरले होते. शेवट िशवाजीराजांनी एक योजना आखली. या योजनेनुसार ते
अितशय आजार पडयाचे िनिम केले आण यांया कृतीवायासाठ ववध मंदरांना िमठाईचे
पेटारे पाठवयात येऊ लागले. सुवातीला पहारेकर येक पेटारा बारकाईने तपासून पहात पण काह
दवसांनी यात ढलाई येऊ लागली. नंतर यांनी तपासयाचेदेखील सोडले. या गोीचा फायदा घेऊन
एक दवस िशवाजीराजे आण संभाजी एकेका पेटायामये बसून िनसटयास यशवी झाले. कोणास
संशय येऊ नये यातव िशवाजीराजांचा वासू हरोजी फजद हा िशवरायांचे कपडे चढवून आण
यांची अगं ठ दसेल अशा पतीने हात बाहेर काढून झोपयाचे नाटक करत होता. िशवराय दरू वर
पोहोचयाची खाी आयावर तो देखील पहारेकयांना बगल देऊन िनसटयास यशवी झाला. बराच
वेळ आतमये काह हालचाल नाह हे वाटून पहारेकर आत गेले असता यांना तेथे कोणीह आढळले
नाह तेहा यांना सय परथती लात आली.
आा येथून िशवाजीराजांनी वेषांतर केले आण एका संयासी योयाया वेषात महाराात वेश केला.
यातदेखील यांना अनेक खबरदाया घेतया जसे क संभाजीला यांनी वेगया मागान े काह दसु या
वासू माणसांबरोबर पाठवले होते. ते वतः अितशय लांबया आण ितरकस, वाकया मागाने
मजल-दरमजल करत आले. उेश हाच होता क काह झाले तर पुहा औरंगझेबाया हातात पडायचे
नाह.
यात आणखी एक गो उलेखनीय आहे. दलीभेटपूव यांनी रायाकारभारासाठ जे अधानमंडळ
थापून आले होते, या मंडळाने राजांया अनुपथतीमये देखील रायाचा कारभार चोख चालवला
होता. हे िशवाजीराजांचे आण अधानमंडळाचे यश मौयवान आहे.
सव वजयी घोडदौड
िशवाजीराजे परतयानंतर यांनी झालेया अपमानाचा ितशोध घेयासाठ पुरंदरया तहात दलेले
सव तेवीस कले जंकून घेतले.
कढायाची लढाई
तानाजी मालुसरे.
रायािभषेक
िशवाजी महाराजांची राजमुा
६ जून इ.स. १६७४ रोजी िशवाजीराजांना रायािभषेक करयात आला. यादवसापासून िशवाजीराजांनी
िशवरायािभषेक शक सु केले आण िशवराई हे चलन जार केले.
दण दवजय
रयतेचा राजा
शासन यवथा
संरण यवथा
अथ यवथा
समाज यवथा
याय यवथा
परमुलुखांशी यवहार
िशवाजी: एक य हणून
पु
छपती संभाजी महाराज
छपती राजाराम महाराज
िशय
िम
पता
योा
शासक
राजा
भ
पर यासम हाच
संदभ
"राजा िशवछपती", लेखक : ब. मो. पुरंदरे
बादवु े
अनुमाणका
1 ओळख
2 जम
o 2.1 शहाजीराजे
o 2.2 जजाबाई
o 2.3 मागदशक
o 2.4 मावळ ांत
2.4.1 बारा मावळ
2.4.2 मावळचे सवंगड
3 युमय जीवन
o 3.1 सुवातीचा लढा
3.1.1 पहली वार - तोरणगडावर वजय
3.1.2 शहाजीराजांना अटक
3.1.3 जावळ करण
o 3.2 पम घाटावर िनयंण
o 3.3 आदलशाहशी संघष
3.3.1 अफझलखान करण
3.3.2 िस जौहरचे आमण
3.3.2.1 घोडखंडतली लढाई
o 3.4 मुघल साायाशी संघष
3.4.1 शाहतेखान करण
3.4.2 सुरतेची पहली लूट
3.4.3 िमझाराजे जयिसंह करण
3.4.4 आयाहून सुटका
o 3.5 सव वजयी घोडदौड
3.5.1 कढायाची लढाई
o 3.6 रायािभषेक
o 3.7 दण दवजय
4 रयतेचा राजा
o 4.1 शासन यवथा
4.1.1 संरण यवथा
4.1.2 अथ यवथा
4.1.3 समाज यवथा
4.1.4 याय यवथा
4.1.5 परमुलुखांशी यवहार
5 िशवाजी: एक य हणून
o 5.1 पु
o 5.2 िशय
o 5.3 िम
o 5.4 पता
o 5.5 योा
o 5.6 शासक
o 5.7 राजा
o 5.8 भ
o 5.9 पर यासम हाच
6 संदभ
7 बादवु े
ओळख
मराठ साायाचे संथापक आण एक आदश शासनकता हणून ओळखले जाणारे छपती
िशवाजीराजे भोसले एक सवसमावेशक, सहणू राजा हणून महाराात आण इतरह वंदले जातात.
शूव लयाकरता महाराातया डगर-दयामधे अनुकूल असलेली गिनमी कायाची पत वापन
यांनी तकालीन वजापूरची आदलशाह, अहमदनगरची िनजामशाह आण बलाय मुघल
साायशाह ांयाशी लढा दला, आण मराठ साायाचे बीजारोपण केले. आदलशाह, िनजामशाह
आण मुघलसााय बलाय असली तर महाराात यांची सगळ िभत थािनक सरदारांवर आण
कलेदारांवर होती. ते सरदार/ कलेदार जनतेवर अयाय-अयाचार करत असत. िशवाजीमहाराजांनी
या अयाय-अयाचारातून जनतेची सुटका केली, आण उम शासनाचे एक उदाहरण भावी
रायकयासमोर ठेवले.
छपती िशवाजीराजे भोसले
छपती िशवाजीराजे भोसले
जीवनकाल
(१९ फेुवार??), १६३० (िशवनेर कला, पुणे)
ते
३ एल १६८० (रायगड)
आई-वडल जजाबाई - शहाजीराजे भोसले
पी सईबाई, सोयराबाई, पुतळाबाई
काय मराठा साायाचे संथापक (६ जून इ.स. १६७४)
राययाी
महारााया पमेला कोकण,
सा डॊगं ररांगेपासून ते नागपूर पयत
आण
महारााया उरेला खानदेशापासून
ते दण भारतात तंजावर पयत (???)
शासनकाल ६ जून इ.स. १६७४ ते ३ एल इ.स. १६८०
चलन होन, िशवराई (सुवण होन, य होन??)
पदवी छपती, गोाहण ितपालक,
जम
जजाबाई ा शहाजीराजांया थम पी. िशवाजीमहाराजांचा जम जजाबाया पोट ई.स. १९
फेुवार १६३० (फागुन कृण तृतीया) रोजी पुयापासून ४० मैलांवर असलेया िशवनेर कयावर
झाला.
शहाजीराजे
शहाजीराजे थम अहमदनगरया िनजामशहाया पदर एक सरदार हणून होते. मिलक अंबर ा
िनजामशहाया भावी वजराया मृयूनंतर मुघल साट शहाजहानया सैयाने ई.स. १६३६ मधे
अहमदनगरवर चाल कन ते शहर आपया तायात घेतयानंतर शहाजीराजे वजापूरया
आदलशहाया पदर सरदार हणून जू झाले. आदलशहाने यांना पुयाची जहािगर दली.
शहाजीराजांनी तुकाबाशी आपला दसु रा ववाह केला. लहान िशवाजीराजांना घेऊन जजाबाई पुयाला
रहायला आया. तुकाबाई आण शहाजीराजे ांया एकोजी भोसले (यंकोजी भोसले) ा पुांनी पुढे
सयाया तािमळनाडूमधील तंजावरला आपले राय थापन केले.
जजाबाई
जजाबाई पुयात रहायला गेया यावेळ पुयाची फार दरु वथा झालेली होती. तेहा छोटे िशवाजीराजे
आण कारभार ांया हते पुयात एका शेतात तीकादाखल सोयाया मुलायाचा नांगर फरवून,
जजाबानी पुयाची पुनथापना करायला सुरवात केली. िशवाजीराजे लहानाचे मोठे होत असताना
आण मोठे झायावरह (मोठेपणीया िसंहगडावरया वारसारया) येक महवाया संगी यांना
जजाबानी खंबीर मागदशन दले. िशवाजीमहाराजांया या आगु होत. हंदवी वरायथापनेचे
वन थम पाहून ते वन साकार करायला िशवाजीमहाराजांना जजाबानी फूत दली असे काह
इितहासकार मानतात.
मागदशक
लोककथा आण इितहास ांमधे कालौघात पुकळदा सरिमसळ होते, आण यामुळे इितहासाचा नेमका
मागोवा घेणे कठण होते. िशवाजीमहाराजांया बाबतीत ती सरिमसळ खूपच आहे; परणामी
िशवाजीराजांना कोणाचे मागदशन कती िमळाले हे नक ठरवणे िनदान आज तर कठण आहे.
युायास आण रणनीती ांसबंधी ाथिमक मागदशन यांना शहाजीराजांकडून िमळाले आण परकय
सेव लढा करयाकरता आवयक असलेया िशतीचे िशण जजाबाकडून िमळाले असे मा
उपलध ऐितहािसक माहतीन िनतपणे सांगता येते. समथ रामदासवामी आणी संत
तुकाराममहाराज ांचे महवाचे अयामक मागदशनह िशवाजीराजांना लाभले होते.
मावळ ांत
साया दोन डगररांगांया मधया खोयाला "मावळ" हणतात. पुयाखाली १२ आण जुनर-
िशवनेरखाली १२ अशी एकूण २४ मावळे आहेत.
बारा मावळ
पवन मावळ
आंदर मावळ
कानद मावळ
मुठाखोरे
गुंजण मावळ
हरडस मावळ
मावळचे सवंगड
बाजी पासलकर
काहोजी जेधे
तानाजी मालुसरे
युमय जीवन
िशवाजीराजांचे जवळजवळ अध आयुय युे करयात गेले. युसंगी घोयावन वास करताना
झोपदेखील ते घोयावरच आण केवळ तीन-चार तास घेत असत.
सुवातीचा लढा
पहली वार - तोरणगडावर वजय
ई.स. १६४७ मधे सतरा वषाया िशवाजीराजांनी आदलशहाया तायातला तोरणगड जंकला आण
वरायाची मुहूतम ेढ रोवली. तोरणगड हे वरायाचे तोरणच ठरल.े याच साली िशवाजीराजांनी
कढाणा(िसंहगड), राजगड, आण पुरंदर हे कले आदलशहाकडून जंकून पुणे ांतावर पूण िनयंण
िमळवले.
शहाजीराजांना अटक
िशवाजीराजांया यशवी वायानी बथन िशवाजीराजांना आळा घालयाची एक यु हणून
आदलशहाने शहाजीराजांना अटक केली. िशवाय सुमारे ५००० फौज घेऊन फेखान नावाया सरदाराला
िशवाजीराजांवर हला करयास पाठवले. िशवाजीराजांनी पुरंदरावर फेखानाचा पराभव केला. बाजी
पासलकर सैयासकट पळया फेखानाया पाठलागावर सासवडपयणत गेले. सासवडजवळ झालेया
लढाईत बाजी पासलकरांचा मॄयू झाला.
िशवाजीराजांनी मुघल बादशाह शाहजहान यास याया दखनया सुभेदाराकरवी (शहजादा मुरादब)
प पाठवून शहाजीराजांसकट याया चाकरत जायची इछा कट केली. याचा परणाम हणून
शाहजहानाने आदलशहावर दबाव आणला आण परणामी शहाजीराजांची सुटका झाली. परंतु यासाठ
िशवाजीराजांना कढाणा कला, आण शहाजीराजांना बंगळूर शहर आण कंदपचा कला
आदलशहाला ावा लागला.
जावळ करण
आदलशहाशी इमान राखणारा जावळचा सरदार चंराव मोरे शहाजीराजे आण िशवाजीराजे
यांयाव आदलशहाकडे कुरापती काढत असे. याला धडा िशकवयासाठ ई.स. १६५६ साली
िशवाजीने रायरचा कला सर केला यामुळे कोकण भागात वरायाचा वतार झाला.
पम घाटावर िनयंण
ई.स. १६५९ पयत िशवाजीराजांनी जवळपासया पम घाटातील आण कोकणातील चाळस
कयांवर वजय िमळवला होता.
आदलशाहशी संघष
अफझलखान करण
आदलशहाया तायात असणारे कले जंकत राहयामुळे ई.स. १६५९ साली आदलशहाने दरबारात
िशवाजीस संपवयाचा वडा ठेवला. हा वडा दरबार असलेया अफझलखान नावाया सरदाराने
उचलला. मोया सैयासह आण लवाजयासह अफझलखान मोहमेवर िनघाला. अफझलखान
वाईजवळ आला तेहा िशवाजीराजांनी तापगडावन (जो सयाया महाबळेर जवळ आहे) यास
तड देयाचे ठरवले. तहाची बोलणी सु झाली आण अंितम बोलणीसाठ िशवाजीने वतः यावे असा
अफझलखानचा आह होता. पण िशवाजीराजांया वकलांनी (पंताजी गोपीनाथ बोकल)
अफझलखानाला गळ घालून तापगडावरच भेट घेयास बोलावले. भेटया िनयमांनुसार दोह
पांकडल मोजकच माणसे भेटसाठ येतील आण दरयान सवानी िनश राहयाचे ठरले.
िशवाजीराजांना अफझलखानया दगाबाजपणाची कपना असयामुळे यांनी सावधानी हणून िचलखत
चढवले आण सोबत बचवा तसेच वाघनखे ठेवली. बचवा िचलखतामये दडवला होता तर वाघनखे
हाताया पंजाया आतमये वळवलेली असयामुळे दसणार नहती. िशवाजीसोबत जवा महाला हा
वासू सरदार होता तर अफझलखानसोबत सयद बंडा हा तकालीन यात असा दांडपटेबाज
होता. तापगडावरल एका छावणीमये भेट ठरली. भेटया वेळ उंचपुया, बलदंड अफझलाखानने
िशवाजीला िमठ मारली आण िशवाजीराजांचे ाण कंठाशी आले. याच वेळ अफझलखानने
कयारचा वार िशवाजीवर केला परंतु िचलखतामुळे िशवाजीराजे बचावले. अफझलखानाचा दगा पाहून
िशवाजीने वाघानखे खानाया पोटात घुसवली याचबरोबर अफझलखानाची ाणांितक आरोळ चहूकडे
पसरली. सयद बंडाने तणी िशवाजीवर दांडपयाचा जोरदार वार केला जो तपर जवा महालाने
वतःवर झेलला आण िशवाजीचे ाण वाचले. यामुळेच "होता जवा हणून वाचला िशवा" ह हण
चिलत झाली.
आधीच ठरलेया ईशायामाणे भेटया वेळ ३ तोफांचे बार तापगडावन काढयात आले, आण
खानाया छावणीया जवळपासया झाडाझुडुपांमये दडून बसलेया मावयांनी हला कन खानया
सैयाची दाणादाण उडवली. खानाचा मुलगा फाजलखान आण इतर काह सरदार लपूनछपून वाईया
मुय छावणीपयत आले (जथे खानाचा जनाना होता) व पाठलागावर असलेया नेताजीया
सैयापासून वाचयासाठ खजना, ही व इतर जड सामान टाकून वजापूरला जनायासकट पळाले.
िशवाजीराजांना जनतेत िमळालेला आदर आण ेम जे क अनेक शतकांनंतरह टकून आहे यामागचे
यांची सहणू वृी हे फार महवाचे कारण आहे. अफझलखानाया मृयूनंतर यांनी याया शवाचे
अंयसंकार इलामी पतीने कन याची एक कबर तापगडावर बांधली आण या कबरया
नेहमीसाठया देखभालीची यवथा केली.
अफझलखानया मृयूनंतर िशवाजीराजांनी दोरोजी नावाया सरदाराला कोकणपयातील आणखी
कले आण देश जंकयास पाठवले. वतः राजे सातारा ांतात घुसून कोहापूरापयत गेले व यांनी
पहाळा जंकून घेतला. नेताजीने याया सैयासह जवळपास वजापूरापयत धडक मारली.
िस जौहरचे आमण
अफझलखानया मृयूमुळे िचडलेया आदलशहाने याचा सेनापती िस जौहर यास सव शिनशी
हला करयाचा आदेश दला. ई.स. १६६० साली झालेले हे आमण वरायावरल अनेक मोया
संकटांपैक एक समजले जाते. यासुमारास िशवाजीराजे िमरजेया कयाला वेढा घालून होते.
िसया आमणाची बातमी येताच राजे पहाळगडावर गेले आण िस जौहरला याचा सुगावा
लागताच याने गडालाच वेढा घातला आण गडाची रसद तोडली. काह दवस गडावरल सवानी तग
धरली पण िसचा वेढा उठयाचे काह लण दसेना तेहा सवाशी खलबत कन िशवाजीराजांनी
जवळया वशालगडावर पोहोचावे असा िनणय घेतला. पहाळगडावन एके राी िशवाजीराजे आण
काह मंडळ गु रयाने िशताफने िनसटले. ाचा पा लागताच िस जौहरने िस मसऊदया
बरोबर काह सैय पाठलागावर रवाना केले.
घोडखंडतली लढाई
पहाळगडापासून काह अंतरावर वाटेत िसया सैयाने यांना घोडखंडत गाठले आण हातघाईची
लढाई सु झाली. तेहा िशवाजीराजांचे वासू परामी सरदार बाजी भू देशपांडे यांनी िशवाजीराजांना
वनंती केली क यांनी वशालगडासाठ पुढे कूच करावी आण खंडतील लढाई वत: लढतील.
वशालगडावर पोहोचताच तोफांया तीन डागया ऐकू आया हणजे िशवाजीराजे सुखप गडावर
पोहचले असा संदेश िमळेल. बाजी भू देशपांयांनी वचन दले क जो पयत तोफांचे तीन आवाज ऐकू
येणार नाहत तो पयत िस जौहरला खंडमयेच झुंजवत ठेवतील. िशवाजीराजांना ते पटेना पण
'बाजी'या वनंतीवजा हटापुढे यांनी यास मायता दली आण वशालगडासाठ कूच केली. बाजींनी
िसया सैयाला रोखून धरयासाठ यांची शथ केली, पण संयेने कतीतर पटने अिधक
सैयापुढे बाजीभूंनी ाणांची बाजी लावली, जर ते वतः ाणांतीक घायाळ झाले होते. शेवट
सैिनकांनी मृयुपथावर असलेया घायाळ बाजींना एके ठकाणी आणून बसवले, पण बाजींचे ाण
कानाशी साठले होते. थोया वेळाने तोफांचे तीन आवाज ऐकू आले आण िशवाजीराजे गडावर
पोहोचयाचा तो संदेश समजयावरच बाजी भू देशपांडे यांनी ाण सोडले. िशवाजीराजांना ह बातमी
फार चटका लावून गेली. बाजीभू हे या घोडखंडत लढले आण वतःया ाणांचे बिलदान दले
या घोडखंडचे नाव िशवरायांनी पावनखंड असे बदलले. बाजीभूया बिलदानाने पावन झालेली ती
पावनखंड.
मुघल साायाशी संघष
मुघल सेशी संघष हा िशवचराचा यापक आण अवभाय भाग आहे. तकालीन मुघल सााय हे
भारतातील सवात बलाय होते आण औरंगझेब हा अितशय कठोर आण कडवा मुघल बादशहा दली
येथे शासन करत होता. औरंगझेब कालीन मुघल साायासंबाधीची माहती देणारा वेगळा लेख आहे.
शाहतेखान करण
मुघल साायाचा नमदा नद पलीकडे वतार तसेच िशवाजीया रायवताराला वेसण घालणे या
दोन हेतूंसाठ औरंगझेबाने याचा मामा शाहतेखान याला दखनया मोहमेवर पाठवले. चंड मोठा
लवाजमा, सैय आण फौजफाटा सोबत घेऊन शाहतेखान िनघाला आण वाटेत असणाया येक
रायात, गावात याने दहशत पसरवत जमेल तेवढा जमेल तेथे ववंस केला. शेवट पुयाजवळल
चाकणचा कला जंकून पुयातील िशवाजीराजांया लाल महालातच तळ ठोकला. िशवाजीराजांनी
खानाचा बंदोबत करयासाठ एक धाडसी िनणय घेतला तो हणजे लाल महालात िशन खानाला
संपवयाचा. लाल महालात आण अवतीभोवती खडा पहारा असे आण महालात िशरणे अितशय
जोखमीचे काम होते. एके राी लाल महालाजवळून जाणाया एका लनाया िमरवणूकचा आधार
घेऊन काह मोजया माणसांसह वतः िशवाजी लाल महालात िशरले. महालाचा कानाकोपरा माहत
असयामुळे लवकरच य शाहतेखानया खोलीत िशवाजीने वेश केला. तोपयत महालात
कोठेतर झटापट सु झायामुळे शाहतेखानला जाग आली आण तेवयातच िशवाजीला समोर पाहून
खानाने जीव वाचवयासाठ सरळ खडकतून खाली उड घेतली. िशवाजीने चपळाईने केलेला वार
हुकयामुळे खानाया ाणावर बेतयाऐवजी याची तीन बोटे कापली गेली. या करणामुळे मुघल
साायाची जी नाचक झाली ती वरायासाठ अिधकच फायाची ठरली. जे राजे मुघल
आयामुळे िशवाजीला जुमानत नसत ते आता िशवाजीया परामामुळे िशवाजीया बाजूने झुकले.
आणखी एक वेगळा परणाम या करणामुळे झाला तो हणजे िशवाजीला िमळालेला मानवी मतेपेा
मोठा दजा आण यामुळे जोडलेया दंतकथा. अनेकदा या गोीचा अय फायदा िशवाजी कंवा
याया सैयाला िमळाला. शूसैयामये िशवाजी घुसयाया केवळ अफवा पसरवून संयेने करकोळ
असलेया मावयांनी संयेने अनेक पटंनी मोया शूसैयाची उडवलेली दाणादाण ह याच गोीची
सा देऊ शकते. ई.स. १६६३ सालचे शाहतेखान करण िशवाजीराजांया जीवनात आणखी एका
नायमय संगाची भर घालून गेले.
सुरतेची पहली लूट
ई.स. १६६४. सततची युे आण यामुळे रता होत असलेला खजना यामुळे िशवाजीराजे िचंितत होते.
शूला ह िचंता फार सतावत नसे. अयाय कर लादनू कंवा बळजबरने खंडणी जनतेकडून
वसूलयास बादशाह कारभारास कमीपणा वाटत नहता. अनेक दवसांया खलबतांनंतर
िशवाजीराजांनी शेवट एक उपाय शोधून काढला तो हणजे इितहासाला माहत असलेली सुरतेची
पहली लुट. सुरत शहर (जे आजया गुजरात रायात येते) हे तकालीन मुघल रायात होते आण
यापारामुळे अितशय ीमंत शहरांमये गणले जात होते. सुरत शहराया लुटमुळे दोन गोी साय
करता आया, एक हणजे मुघल सेला आहान आण रायाया खजयात भर. लुटचा इितहास
भारतामये अितशय ररंजत आण वनाशक आहे. या पाभूमीवर सुरतेची लूट ह पूणपणे वेगळ
जाणवते. िशवाजीराजांया आेनुसार ीया, मुले आण वृ यांया केसालाह धका न लावता ह लूट
साय केली गेली. मिशद, चच यासारया देवथानांनाह लूटतून संरण दले गेले.
िमझाराजे जयिसंह करण
ई.स. १६६५. औरंगझेबाने यांचे परामी सेनापती िमझाराजे जयिसंह याला चंड सैयासह पाठवले.
िशवाजीराजांचा ितकार िथटा पडला आण िनणायक लढाईनंतर पुरंदरचा तह झाला आण
िशवाजीराजांना तहाया अटंनुसार २३ कले ावे लागले. याबरोबरच वत: आा (तकालीन मुघल
राजधानी) येथे पु संभाजी यासह औरंगझेबासमोर हजर होयाचे कबूल करावे लागले.
आयाहून सुटका
ई.स. १६६६ साली औरंगझेबाने िशवाजीराजांना दली येथे भेटसाठ आण वजापूरवर यांनी केलेया
आमणावर चचा करयास बोलावले. यानुसार िशवाजीराजे दलीला पोहोचले. यांयासोबत सहा
वषाचा संभाजी देखील होता. परंतु दरबारात यांना किन सरदारांया समवेत उभे केया गेले जो क
िशवाजीसारया राजांचा य अपमानच होता. या अपमानामुळे अितशय नाराज िशवाजीराजे तडक
दरबाराबाहेर पडले असता यांना तणी अटक कन नजरकैदेत ठेवयात आले. लवकरच यांची
रवानगी जयिसंहाचे पु िमझाराजे रामिसंग यांयाकडे आा येथे करयात आली. िशवाजीबल
आधीपासूनच जाणून असयामुळे यांयावर कडक पहारा ठेवला होता. काह दवस िनघून गेले.
सुटकेसाठ य फोल ठरले होते. शेवट िशवाजीराजांनी एक योजना आखली. या योजनेनुसार ते
अितशय आजार पडयाचे िनिम केले आण यांया कृतीवायासाठ ववध मंदरांना िमठाईचे
पेटारे पाठवयात येऊ लागले. सुवातीला पहारेकर येक पेटारा बारकाईने तपासून पहात पण काह
दवसांनी यात ढलाई येऊ लागली. नंतर यांनी तपासयाचेदेखील सोडले. या गोीचा फायदा घेऊन
एक दवस िशवाजीराजे आण संभाजी एकेका पेटायामये बसून िनसटयास यशवी झाले. कोणास
संशय येऊ नये यातव िशवाजीराजांचा वासू हरोजी फजद हा िशवरायांचे कपडे चढवून आण
यांची अगं ठ दसेल अशा पतीने हात बाहेर काढून झोपयाचे नाटक करत होता. िशवराय दरू वर
पोहोचयाची खाी आयावर तो देखील पहारेकयांना बगल देऊन िनसटयास यशवी झाला. बराच
वेळ आतमये काह हालचाल नाह हे वाटून पहारेकर आत गेले असता यांना तेथे कोणीह आढळले
नाह तेहा यांना सय परथती लात आली.
आा येथून िशवाजीराजांनी वेषांतर केले आण एका संयासी योयाया वेषात महाराात वेश केला.
यातदेखील यांना अनेक खबरदाया घेतया जसे क संभाजीला यांनी वेगया मागान े काह दसु या
वासू माणसांबरोबर पाठवले होते. ते वतः अितशय लांबया आण ितरकस, वाकया मागाने
मजल-दरमजल करत आले. उेश हाच होता क काह झाले तर पुहा औरंगझेबाया हातात पडायचे
नाह.
यात आणखी एक गो उलेखनीय आहे. दलीभेटपूव यांनी रायाकारभारासाठ जे अधानमंडळ
थापून आले होते, या मंडळाने राजांया अनुपथतीमये देखील रायाचा कारभार चोख चालवला
होता. हे िशवाजीराजांचे आण अधानमंडळाचे यश मौयवान आहे.
सव वजयी घोडदौड
िशवाजीराजे परतयानंतर यांनी झालेया अपमानाचा ितशोध घेयासाठ पुरंदरया तहात दलेले
सव तेवीस कले जंकून घेतले.
कढायाची लढाई
तानाजी मालुसरे.
रायािभषेक
िशवाजी महाराजांची राजमुा
६ जून इ.स. १६७४ रोजी िशवाजीराजांना रायािभषेक करयात आला. यादवसापासून िशवाजीराजांनी
िशवरायािभषेक शक सु केले आण िशवराई हे चलन जार केले.
दण दवजय
रयतेचा राजा
शासन यवथा
संरण यवथा
अथ यवथा
समाज यवथा
याय यवथा
परमुलुखांशी यवहार
िशवाजी: एक य हणून
पु
छपती संभाजी महाराज
छपती राजाराम महाराज
िशय
िम
पता
योा
शासक
राजा
भ
पर यासम हाच
संदभ
"राजा िशवछपती", लेखक : ब. मो. पुरंदरे
बादवु े
Comments
Post a Comment